Zasiedzenie w dobrej i złej wierze
Zgodnie z przepisami dotyczącymi nieruchomości i prawem budowlanym, nieruchomości zabudowane i niezabudowane można nabywać na różne sposoby. Krótko mówiąc, prawo dopuszcza różne modele pozyskiwania mieszkań, domów, gruntów itp. Jednym z nich jest zasiedzenie w dobrej i złej wierze poprzez faktyczne, długotrwałe posiadanie nieruchomości (a także rzeczy ruchomych. Co to jest zasiedzenie? W jakich sytuacjach dochodzi do zasiedzenia? Czym różni się zasiedzenie nieruchomości w dobrej wierze od zasiedzenia nieruchomości w złej wierze?
Co to jest zasiedzenie?
Jedną z form nabywania nieruchomości jest zasiedzenie w dobrej i złej wierze. Co przez to rozumieć? Co to jest zasiedzenie? Otóż, z pozyskaniem nieruchomości poprzez jej zasiedzenie, jak podają przepisy odnośnie nieruchomości i prawo budowlane, mamy do czynienia w sytuacji, gdy osoba nią władająca nie jest prawowitym właścicielem, lecz zachowuje się tak, jakby nim była. Warunek jest taki, że wszelkie czynności z tym związane – dbanie o nieruchomość, opłacanie podatków, gospodarowanie musi trwać nieprzerwanie minimum 20 lat. Dopiero wówczas można stwierdzić zasiedzenie. Co istotne, prawo mówi o dwóch rodzajach takiego modelu nabywania, a mianowicie o zasiedzeniu w dobrej i złej wierze. Kiedy następuje zasiedzenie nieruchomości w dobrej wierze, a kiedy zasiedzenie nieruchomości w złej wierze?
Zasiedzenie nieruchomości w dobrej wierze
Zasiedzenie nieruchomości w dobrej i złej wierze to w świetle prawa nieruchomości i prawa budowlanego dwie zupełnie różne sytuacje. Zasiedzenie nieruchomości w dobrej wierze dotyczy sytuacji, w których władający nieruchomością staje się jej właścicielem poprzez zasiedzenie, zgodnie z prawem, tj. uzasadnionymi okolicznościami. W większości przypadków władający nie ma świadomości, że korzysta z cudzej własności. Najlepszym przykładem zasiedzenia nieruchomości w dobrej wierze są nieuregulowane sprawy spadkowe - np. córka lub syn po śmierci rodziców pozostaje w ich domu bez regulacji spadku, w związku z czym prawnie, to zmarli rodzice wciąż są jego właścicielami. Czym w takim razie jest zasiedzenie nieruchomości w złej wierze?
Zasiedzenie nieruchomości w złej wierze
W przeciwieństwie do zasiedzenie nieruchomości w dobrej wierze, tzn., gdy władający nie ma świadomości, że należy ona do kogoś innego, zasiedzenie nieruchomości w złej wierze następuje wówczas, gdy posiadacz wie, że nieruchomość mu nie przysługuje i istnieje jej prawowity właściciel. Przykładowo, zasiedzenie nieruchomości w złej wierze to jej zakup od osoby, która nie jest jej jedynym, prawnym właścicielem. Warto przy tym zaznaczyć, że obowiązkiem nabywającego jest podjęcie niezbędnych starań celem dowiedzenie się w czyim posiadaniu jest nieruchomość, którą zamierza pozyskać.